آنتی بیوتیک در عسل –مجتمع آزمایشگاهی رادگستر یکی از مجهزترین و برترین آزمایشگاه های کشور در زمینه انجام آزمون های عسل میباشد. بخش آزمایشگاه مواد غذایی وظیفه آنالیز عسل را برعهده دارد. در این مطلب سعی داریم شمارا با باقیمانده آنتی بیوتیک در عسل آشنا سازیم. این آنتی بیوتیک ها مورد استفاده زنبورداران است تا کلونی خود را از عفونت حفظ کنند. ولی باقی مانده این آنتی بیوتیک ها میتوانند مانند باقیمانده سموم در عسل برای انسان بسیار مضر باشد. بررسی باقیمانده آنتی بیوتیک با استفاده از دستگاه LC-MS/MS انجام میگیرد.
بیشتر بخوانید : دیاستاز عسل ٬ آنزیمی بسیار مفید
باقیمانده آنتی بیوتیک در عسل
استفاده از آنتی بیوتیک ها برای مبارزه با بیماری های باکتریایی و قارچی زنبور عسل از دهه 1940 ثبت شده است. اگرچه در حال حاضر در برخی از کشورها آنتی بیوتیک های خاصی در زنبورداری مجاز هستند، تنها تعداد کمی از سیستم های قانونی حداکثر حد باقی مانده در عسل را ارائه می کنند. علاوه بر این، بقایای آنتی بیوتیک های ممنوعه در سراسر جهان مانند کلرامفنیکل، نیتروفوران ها و نیترویمیدازول ها اغلب یافت شده است. آزمایشات عسل در بخش آزمایشگاه کنترل کیفیت مواد غذایی انجام میگیرد.
بنابراین، در دسترس بودن روشهای تحلیلی قابل اعتمادی که قادر به تشخیص غلظتها در چند قسمت در میلیارد هستند، اساسی است. پس از یک مرور کلی از استراتژیهای درمان نمونه موجود و تکنیکهای تحلیلی، مهمترین روشهای منتشر شده مورد بحث قرار میگیرند. آمینوگلیکوزیدها و تا حدی تتراسایکلین ها کلاس های دشوارتری برای تجزیه و تحلیل هستند. روندهای فعلی توسعه روش های چند کلاسه و تکنیک های میکرو استخراج برای بهبود مقرون به صرفه بودن کنترل پسماندها در عصر جهانی شدن است.
باقیمانده آنتی بیوتیک در عسل و تاثیر جهانی آن
عسل به عنوان ماده غذایی طبیعی و سالم شناخته می شود. تولید سالانه عسل جهان حدود 1.4 میلیون تن برآورد شده است. آسیا بزرگترین تولیدکننده عسل است که حدود 40 درصد از تولید جهانی را به خود اختصاص داده است. منابع آلودگی می تواند محیطی و زنبوری باشد. آلاینده های محیطی عبارتند از آفت کش ها،
فلزات سنگین در عسل،
باکتری ها و رادیواکتیویته. این آلاینده ها در هوا، آب، خاک و گیاهان وجود دارند و توسط زنبورها به کندوها منتقل می شوند. از سوی دیگر، آلایندههای حاصل از فعالیتهای زنبورداری شامل کنهکشهای مورد استفاده برای کنترل کنههای انگلی (عمدتاً واروآ)، مواد دافع زنبور عسل مورد استفاده در برداشت عسل، آفتکشها برای کنترل پروانه موم و سوسکهای کندوی کوچک و آنتیبیوتیکها هستند.
کیفیت عسل در زمان استفاده از آنتی بیوتیک
آنتی بیوتیک ها عمدتاً در عسل یافت می شوند زیرا در زنبورداری برای درمان بیماری های باکتریایی استفاده می شوند. البته گزارشی مبنی بر مقاومت این باکتری ها به تتراسایکلین در برابر استفاده گسترده از آن گزارش نشده است. آنتی بیوتیک های دیگری نیز وجود دارند که در حال حاضر در زنبورداری استفاده می شوند مانند اریترومایسین، لینکومایسین، موننسین، استرپتومایسین و انروفلوکساسین. با این حال، استفاده از آنتی بیوتیک ها در زنبورداری در برخی از کشورهای اتحادیه اروپا غیرقانونی است.استفاده گسترده از آنتی بیوتیک ها منجر به تجمع بقایای عسل شده و کیفیت آن را کاهش داده و بازاریابی آن را دشوارتر می کند.
در حالی که باقیمانده های آنتی بیوتیک در عسل نشان می دهد نیمه عمر نسبتاً طولانی دارند، ممکن است مستقیماً بر مصرف کنندگان تأثیر بگذارند و باعث ایجاد واکنش های آلرژیک در افراد حساس، اختلال در سیستم خون سازی و القای سویه های مقاوم باکتری شوند.
نگرانی ها درباره باقیمانده آنتی بیوتیک در عسل
بقایای آنتی بیوتیک در عسل اخیراً به یک نگرانی عمده مصرف کنندگان تبدیل شده است. تحقیقات نشان می دهد که بقایای آنتی بیوتیک ها در عسل عمدتاً نه از محیط زیست، بلکه از شیوه های نامناسب زنبورداری سرچشمه می گیرد. گزارشهای بینالمللی متعددی از باقیماندههای آنتیبیوتیک در نمونههای عسل وجود دارد. مطالعه دیگر شواهدی مبنی بر وجود بسیاری از باقیماندههای آنتیبیوتیک در مقادیر قابلتوجهی بالا در نمونههای عسل جمعآوریشده از بازار را نشان داد.
کلرامفنیکل در عسل
کلرامفنیکل، یک آنتی بیوتیک با طیف وسیع و یک سرطانزای بالقوه است که استفاده از آن در حیوانات تولیدکننده غذا از جمله زنبورهای عسل در کانادا، ایالات متحده، اتحادیه اروپا و سایر کشورها ممنوع است. در 8.88 درصد از نمونههای عسل شناسایی شد و بین 0.0 تا 0.3 نانوگرم در گرم بود ، و بیشتر موارد مثبت با نمونههای پاییزی (7.4 درصد) مرتبط بود. بر اساس نتایج، کلرامفنیکل در مقایسه با سایر آنتیبیوتیکهای مورد مطالعه، نشان داد که کمترین موارد مثبت نمونههای عسل و کمترین مقدار (در محدوده 0.0 تا 0.3 نانوگرم در گرم) مشاهده شد (05/0 > P). نتایج آزمایشگاه های مختلف نشان داد که بخش بزرگی از عسل چینی و همچنین عسل کشورهای مختلف حاوی کلرامفنیکل در مقادیری بیشتر از استاندارد اتحادیه اروپا 0.3 میکروگرم بر کیلوگرم است.
بیشتر بخوانید : هیدروکسی متیل فورفورال چیست؟ آزمون آن در عسل
آیا زنبور ها به آنتی بیوتیک مقاوم میشوند؟
نتایج این مطالعه نشان داد که این باقیمانده آنتی بیوتیک در سطح استاندارد نظارتی اتحادیه اروپا جداسازی شده است (05/0 > P). برای مدت طولانی از اکسی تتراسایکلین و سولفونامیدها برای محافظت از زنبورهای عسل در برابر عفونت استفاده میشد و معمولاً در برابر بیماریهای ناخوشایند باکتریایی توسط زنبورداران استفاده میشد، اما استفاده سیستماتیک از این آنتیبیوتیکها باعث ایجاد مقاومت میشد.در سال 2002، بقایای تتراسایکلین ها (از 0.0 تا 2.1 میلی گرم بر کیلوگرم) در 19 نمونه از 113 نمونه عسل فرانسوی شناسایی شد. تنها دو تولید کننده قبلاً نشان داده بودند که از تتراسایکلین ها استفاده می کنند.
نتیجه
وجود باقی مانده آنتی بیوتیک در عسل به ویژه برای سلامتی انسان خطرناک است، بنابراین نظارت بر باقی مانده آن ها در غذا ضروری است. کیفیت و ایمنی عسل از دغدغه های اساسی جامعه کنونی است. وجود احتمالی بقایای عسل یا محصولات جانبی آن مستلزم ارزیابی دقیق ایمنی این محصولات و کنترل ساخت، بازاریابی و استفاده از آنها است. برای دستیابی به این اهداف، قانونی وضع شده است که نیاز به مجوز بازاریابی برای همه محصولات دارویی دامپزشکی دارد.
Summary
Article Name
بررسی باقیمانده آنتی بیوتیک در عسل - آزمایشگاه رادگستر
Description
آنتی بیوتیک در عسل -مجتمع آزمایشگاهی رادگستر یکی از مجهزترین و برترین آزمایشگاه های کشور در زمینه انجام آزمون های عسل میباشد. بخش آزمایشگاه مواد غذایی وظیفه آنالیز عسل را برعهده دارد. در این مطلب سعی داریم شمارا با باقیمانده آنتی بیوتیک در عسل آشنا سازیم. این آنتی بیوتیک ها مورد استفاده زنبورداران است تا کلونی خود را از عفونت حفظ کنند. ولی باقی مانده این آنتی بیوتیک ها میتوانند مانند باقیمانده سموم در عسل برای انسان بسیار مضر باشد.
Author
امید رهبری
Publisher Name
رادگستر
Publisher Logo