- کمپیلوباکتر
- کلستریدیوم پرفرنژنس
- E. coli
- لیستریا
- نوروویروس
- سالمونلا
- باسیلوس سرئوس
- بوتولیسم
- هپاتیت A
- شیگلا
- استافیلوکوکوس اورئوس (مسمومیت غذایی با استافیلوکوک)
- گونه های ویبریو که باعث ویبریوز می شوند.
حقایق کلیدی درباره باکتری لیستریا
- لیستریوز یک بیماری جدی، اما قابل پیشگیری و درمان است.
- زنان باردار، سالمندان یا افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افرادی که به دلیل اچ آی وی/ایدز، سرطان خون، سرطان، پیوند کلیه و درمان با استروئیدها دچار نقص ایمنی هستند، در معرض خطر ابتلا به لیستریوز شدید هستند و باید از غذاهای پرخطر اجتناب کنند. .
- غذاهای پرخطر شامل گوشت اغذیه فروشی و فرآورده های گوشتی آماده (مانند گوشت ها و سوسیس های پخته، پخته شده و/یا تخمیر شده)، پنیرهای نرم و محصولات ماهیگیری دودی سرد است.
- لیستریا مونوسیتوژنز به طور گسترده در طبیعت توزیع شده است. آنها می توانند در خاک، آب، پوشش گیاهی و مدفوع برخی از حیوانات یافت شوند و می توانند غذاها را آلوده کنند.
- لیستریوز یک بیماری عفونی است که توسط باکتری لیستریا مونوسیتوژنز ایجاد می شود.
- لیستریوز ناشی از غذا یکی از جدی ترین و شدیدترین بیماری های ناشی از غذا است. این بیماری توسط باکتری لیستریا مونوسیتوژنز ایجاد می شود. این یک بیماری نسبتاً نادر با 0.1 تا 10 مورد در هر 1 میلیون نفر در سال بسته به کشورها و مناطق جهان است. اگرچه تعداد موارد لیستریوز کم است، اما میزان بالای مرگ و میر مرتبط با این عفونت آن را به یک نگرانی قابل توجه برای سلامت عمومی تبدیل می کند.
شرایط حیات باکتری لیستریا
بر خلاف بسیاری دیگر از بیماری‌های متداول غذایی که باعث باکتری‌ها می‌شوند، لیستریا زنده می‌ماند و در دمای پایین معمولاً در یخچال‌ها یافت می‌شود. خوردن غذای آلوده با مقادیر بالای L. monocytogenes مسیر اصلی عفونت است. عفونت همچنین می تواند بین انسان ها، به ویژه از زنان باردار به نوزادان متولد نشده، منتقل شود.
L. monocytogenes در طبیعت همه جا وجود دارد و در خاک، آب و دستگاه گوارش حیوانات یافت می شود. سبزیجات ممکن است از طریق خاک یا استفاده از کود به عنوان کود آلوده شوند. غذای آماده نیز میتواند در طول پردازش آلوده شود و باکتری‌ها در طول توزیع و نگهداری به سطوح خطرناکی تکثیر شوند.
غذاهایی که اغلب با لیستریوز مرتبط هستند عبارتند از:
- غذاهای با ماندگاری طولانی در یخچال (L. monocytogenes می تواند در دمای یخچال به تعداد قابل توجهی در مواد غذایی رشد کند که زمان کافی داده شود). و
- غذاهایی که بدون درمان بیشتر مصرف می شوند، مانند پخت و پز، که در غیر این صورت L. monocytogenes را از بین می برد.
در شیوع های گذشته، مواد غذایی شامل محصولات گوشتی آماده مصرف، مانند فرانکفورتر، اسپری گوشت (پته)، سالمون دودی و سوسیس گوشت خام تخمیر شده، و همچنین محصولات لبنی (از جمله پنیرهای نرم، شیر غیر پاستوریزه و بستنی) و سالادهای آماده (از جمله سالاد کلم و جوانه لوبیا) و همچنین سبزیجات و میوه های تازه.
بیماری لیستریوز
لیستریوز مجموعه ای از بیماری های ناشی از باکتری لیستریا است که شیوع آن در همه کشورها رخ می دهد. دو نوع اصلی لیستریوز وجود دارد: شکل غیر تهاجمی و شکل تهاجمی.
لیستریوز غیرتهاجمی (گاستروانتریت لیستریال تب) شکل خفیفی از این بیماری است که عمدتاً افراد سالم را تحت تأثیر قرار می دهد. علائم شامل اسهال، تب، سردرد و میالژی (درد عضلانی) است. دوره کمون کوتاه است (چند روز). شیوع این بیماری به طور کلی شامل مصرف غذاهای حاوی دوزهای بالای L. monocytogenes می شود.
لیستریوز تهاجمی
لیستریوز تهاجمی شکل شدیدتر این بیماری است و گروه های پرخطر خاصی از جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد. این شامل زنان باردار، بیماران تحت درمان برای سرطان، ایدز و پیوند اعضا، افراد مسن و نوزادان است. این شکل از بیماری با علائم شدید و میزان مرگ و میر بالا (30-20٪) مشخص می شود. علائم شامل تب، میالژی (درد عضلانی)، سپتی سمی، مننژیت است. دوره کمون معمولا یک تا دو هفته است اما می تواند بین چند روز تا 90 روز متغیر باشد.
تشخیص اولیه لیستریوز بر اساس علائم بالینی و تشخیص باکتری در اسمیر از خون، مایع مغزی نخاعی (CSF)، مکونیوم نوزادان (یا جنین در موارد سقط جنین) و همچنین از مدفوع، استفراغ، غذا یا خوراک دام روش‌های تشخیص مختلفی از جمله واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR)، برای تشخیص لیستریوز در انسان در دسترس است. در دوران بارداری، کشت خون و جفت قابل اعتمادترین راه برای کشف علائم ناشی از لیستریوز است.
زنان باردار حدود 20 برابر بیشتر از سایر بزرگسالان سالم به لیستریوز مبتلا می شوند. می تواند منجر به سقط جنین یا مرده زایی شود. نوزاد تازه متولد شده همچنین ممکن است وزن کم هنگام تولد، سپتی سمی و مننژیت داشته باشد. افراد مبتلا به اچ آی وی/ایدز حداقل 300 برابر بیشتر از افرادی که سیستم ایمنی معمولی دارند، در معرض ابتلا به بیماری هستند.
با توجه به دوره نهفتگی طولانی مدت، شناسایی غذایی که منبع واقعی عفونت بوده، چالش برانگیز است.
رفتار باکتری لیستریا
لیستریوز در صورت تشخیص زودهنگام قابل درمان است. آنتی بیوتیک ها برای درمان علائم شدید مانند مننژیت استفاده می شوند. هنگامی که عفونت در دوران بارداری رخ می دهد، تجویز سریع آنتی بیوتیک ها از عفونت جنین یا نوزاد جلوگیری می کند.
روش های کنترل لیستریا
کنترل L. monocytogenes در تمام مراحل زنجیره غذایی مورد نیاز است و یک رویکرد یکپارچه برای جلوگیری از چند برابری مورد نیاز است.
