معرفی باکتری ویبریو
ویبریو و وبا
درمان ویبریو
مقدمه ای بر باکتری ویبریو
باکتری های موجود در آب دریا
- اشریشیا کلی
- سالمونلا
- پروتئوس
- سودوموناس آئروژینوزا
- آئروموناس هیدروفیلا
- استافیلوکوکوس اورئوس
نشان داده شده است که این باکتری‌ها باعث ایجاد مجموعه‌ای از تظاهرات بالینی، از جمله عفونت‌های گوش و حلق و بینی، چشمی، گوارشی و عفونت‌های پوستی می‌شوند. Vibrio spp. مسئول اکثر بیماری های انسانی هستند که به میکروبیوت طبیعی محیط های آبی و غذاهای دریایی نسبت داده می شوند. شایع ترین گونه های بیماری زا عبارتند از
- Vibrio cholerae
- Vibrio parahaemolyticu
- Vibrio vulnificus
- Vibrio alginolyticus
- موارد Vibrio spp
همچنین بخوانید :
- کمپیلوباکتر
- کلستریدیوم پرفرنژنس
- E. coli
- لیستریا
- نوروویروس
- سالمونلا
- باسیلوس سرئوس
- بوتولیسم
- هپاتیت A
- شیگلا
- استافیلوکوکوس اورئوس (مسمومیت غذایی با استافیلوکوک)
صی دارند و بیشتر موارد در ماه های گرمتر رخ می دهد. Vibrio spp. عفونت ها معمولاً از قرار گرفتن در معرض آب آلوده یا مصرف غذاهای دریایی آلوده خام یا نیم پز شروع می شوند و علائم مختلفی را در انسان ایجاد می کنند.
بیماری های ناشی از باکتری ویبریو
یبماری های انسانی ناشی از باکتری های بیماری زا از جنس ویبریو را می توان به دو گروه عمده تقسیم کرد:
- عفونت های وبا
- غیر وبا
V. cholerae عامل اتیولوژیک cholera5 است، یک بیماری اسهالی شدید که معمولاً در اثر مصرف غذا یا آب آلوده ایجاد می شود، اگرچه انتقال فرد به فرد نیز امکان پذیر است. نکته قابل توجه، V. cholerae را می توان در آب شیرین نیز یافت. گونه های Vibrio غیر وبا، مانند V. parahaemolyticus و V. vulnificus، باعث ویبریوز می شوند، گروهی از عفونت ها با تظاهرات بالینی متفاوت بسته به گونه های پاتوژن، مسیر عفونت و حساسیت میزبان.
به عنوان مثال، بلع باکتری غیر وبا می تواند باعث گاستروانتریت خفیف یا سپتی سمی اولیه شود (یعنی سپتی سمی به دنبال خوردن غذای آلوده خام یا پخته نشده)، در حالی که قرار گرفتن زخم های پوستی در معرض آب آلوده می تواند باعث عفونت زخم شود که می تواند منجر به سپتی سمی ثانویه شود. غیر وبا Vibrio spp. زیستگاه هایی با شوری متوسط یا زیاد را اشغال می کنند و در آب دریا و غذاهای دریایی یافت می شوند. این باکتری ها مهم ترین پاتوژن های محیطی انسان هستند که از زیستگاه های آبی و دریایی منشاء می گیرند.
ویبریو در جهان
تعداد دقیق Vibrio spp. عفونت در سرتاسر جهان به دلیل محدودیت‌های موجود در سیستم‌های نظارتی موجود، گزارش‌دهی کم یا عدم گزارش عفونت، تفاوت در روش‌های گزارش‌دهی و فقدان سیستم‌های بین‌المللی اپیدمیولوژی نامشخص است. V. cholerae نقش مهمی در شکل دادن به تاریخ بشر داشته است. اگرچه وبا در کشورهای توسعه یافته نادر است، اما همچنان عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است، به ویژه در کشورهای در حال توسعه در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین، که V. cholerae بومی است، تراکم جمعیت بالا است، بهداشت ضعیف است و دسترسی به آب آشامیدنی سالم کمیاب است.
در مقابل، شیوع ویبریوز در کشورهای توسعه‌یافته به طور فزاینده‌ای مکرر میشود، که تا حدی به دلیل افزایش دمای اقیانوس است که به نفع گسترش Vibrio spp.6 غیر وبا است. در کشورهایی که داده‌های اپیدمیولوژیک در مورد این پاتوژن‌ها جمع‌آوری می‌کنند، مانند ایالات متحده، تعداد زیادی ویبریوز از طریق آب و 8،9 از طریق غذا غالب است.
اپیدمیولوژی باکتری ویبریو
این پرایمر یک نمای کلی از اکولوژی، اپیدمیولوژی و ارتباط سلامت عمومی Vibrio spp ارائه می دهد. و همچنین مکانیسم های بیماری و یک طرح کلی از تشخیص، درمان و چشم انداز مرتبط با گونه های Vibrio را ارائه می دهد. عفونت ها ما بر روی V. cholerae، V. parahaemolyticus و V. vulnificus تمرکز می‌کنیم، زیرا این پاتوژن‌های مورد مطالعه بیشترین اهمیت اپیدمیولوژیک را دارند. ما کارهای تحقیقاتی اخیر را برجسته می‌کنیم که درک ما از این پاتوژن‌ها را بازتعریف کرده است، شکاف‌های دانش فعلی را ترسیم می‌کنیم و در مورد کارهای تحقیقاتی آینده در این مجموعه مهم از پاتوژن‌ها حدس می‌زنیم.
همه گیرشناسی
Vibrio spp. نشان دهنده گروه متنوعی از پاتوژن های انسانی است و اپیدمیولوژی مرتبط با این باکتری ها به همین ترتیب پیچیده است. اگرچه آژانس‌های ملی و بین‌المللی مانند مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) و WHO داده‌های اپیدمیولوژیک جهانی را در مورد این پاتوژن‌ها جمع‌آوری می‌کنند، در حال حاضر هیچ چارچوب نظارتی سیستماتیک جهانی وجود ندارد و تعداد کمی از کشورها سیستم‌های نظارتی اختصاصی برای گونه‌های Vibrio دارند. یک استثنا در ایالات متحده است، جایی که داده های اپیدمیولوژیک از سال 1988 به طور سیستماتیک از طریق برنامه CDC وبا و سایر خدمات اطلاعات ویبریو (COVIS) جمع آوری شده است.
ویبریوز از سال 2007 در تمام 50 ایالت ایالات متحده قابل اطلاع رسانی بوده است. این نوع سیستم نظارت ملی بسیار مفید است زیرا بینش های کلیدی را در مورد مسیرهای قرار گرفتن در معرض، تغییرات در بروز و ویژگی های جغرافیایی و اپیدمیولوژیک مرتبط با گونه های Vibrio ارائه می دهد. عفونت ها برآورد سال 2012 حاکی از افزایش قابل توجهی در گونه های Vibrio مرتبط با مواد غذایی است. عفونت در ایالات متحده 7. بروز سالانه ویبریوز گزارش شده از 0.09 مورد به ازای هر 100000 نفر جمعیت در سال 1996 به 0.29 مورد در هر 100000 نفر در سال 2010 بیش از سه برابر افزایش یافته است (رجوع 7).
ویبریوکلرا
تخمین زده می شود که سالانه 3 تا 5 میلیون نفر در سراسر جهان به وبا مبتلا می شوند. در کشورهای آندمیک، حدود نیمی از مرگ و میرها در کودکان زیر 5 سال رخ می دهد. وبا بیشترین شیوع خود را در کودکان کمتر از 5 سال دارد. حدود نیمی از موارد وبا در این گروه سنی رخ می‌دهد، اگرچه میزان بروز سالانه متفاوت است. برای قرن ها، وبا در آسیا، عمدتاً در دلتای گنگ، خلیج بنگال، بنگلادش و هند، بومی بوده است. وبا آسیایی در چندین زمان مختلف منفجر شده است، به سرعت گسترش یافته و منجر به امواجی از همه گیری جهانی شده است .
گسترش وبا در خارج از آسیا عمدتاً توسط فعالیت های انسانی انجام می شود. وبا احتمالاً از طریق انسان‌های آلوده به آفریقا، هائیتی و آمریکای لاتین و احتمالاً از لحاظ تاریخی به اروپا و ایالات متحده نیز وارد شده است19،20. هفتمین بیماری همه گیر همچنان یک تهدید بزرگ برای سلامت عمومی برای 175 کشور در آسیا، آفریقا و آمریکاست. وبا مدت‌هاست که به‌عنوان یک بیماری ناشی از آب و هوا شناخته شده است، و در مناطق بومی عمده آسیا، الگوهای اوج فصلی را در زمان‌های مشخصی از سال نشان می‌دهد.
