باکتری باسیلوس سرئوس را بشناسید

باکتری باسیلوس سرئوس جزو باکتری های مواد غذایی میباشد که در برخی بیشتر مواقع منجر به بیماری میشود. این باکتری در آزمایشگاه رادگستر و به طور اختصاصی در بخش آزمایشگاه مواد غذایی در فراورده ها مورد بررسی قرار میگیرد. بخش میکروبی آزمایشگاه رادگستر وظیفه تخصصی بررسی انواع ویروس ها و باکتری ها را بر عهده دارد.

بیشتر بخوانید: باکتری ها و ویروس های مواد غذایی را بشناسید

باسیلوس سرئوس یک باکتری گرم مثبت بی هوازی اختیاری است که در خاک، پوشش گیاهی و غذا یافت می شود. معمولاً باعث بیماری های روده با حالت تهوع، استفراغ و اسهال می شود. با این حال، با عفونت های جدی در میزبان های نقص ایمنی همراه است و می تواند باعث سپتی سمی و همچنین اندوفتالمیت شود که می تواند منجر به از دست دادن بینایی شود. این فعالیت به تشریح ارزیابی و درمان باسیلوس سرئوس و بررسی نقش تیم بین حرفه ای در مدیریت بیماران مبتلا به این بیماری می پردازد.

باسیلوس سرئوس یک باکتری گرم مثبت بی هوازی اختیاری تولید کننده سم است. باکتری ها معمولا در محیط یافت می شوند و می توانند مواد غذایی را آلوده کنند. می تواند به سرعت در دمای اتاق با یک سم از پیش ساخته شده به وفور تکثیر شود. هنگامی که این سم خورده می شود، می تواند باعث بیماری گوارشی شود که تظاهرات شناخته شده این بیماری است. سندرم های گوارشی (GI) مرتبط با B. Cereus شامل بیماری اسهالی بدون علائم روده فوقانی قابل توجه و سندرم عمدتا فوقانی دستگاه گوارش همراه با تهوع و استفراغ بدون اسهال است. B. Cereus همچنین در عفونت های چشم، مجاری تنفسی و زخم ها نقش دارد. بیماریزایی B. Cereus، چه روده ای یا غیر روده ای، ارتباط نزدیکی با تولید اگزونزیم های مخرب بافت دارد. از جمله این سموم ترشح شده همولیزین ها، فسفولیپازها و پروتئازها هستند.

بیماریزایی B. Cereus، چه در داخل یا خارج از دستگاه گوارش (GI) با تولید اگزونزیم مرتبط است. در میان سموم ترشح شده، چهار همولیزین، سه فسفولیپاز مجزا و سه انتروتوکسین منافذ تشکیل می شود. انتروتوکسین هایی که گیرنده گره مانند پروتئین-3 (NLRP3) را فعال می کنند، همولیزین BL (HBL)، انتروتوکسین غیر همولیتیک (NHE) و سیتوتوکسین K هستند. در روده کوچک، سلول های رویشی، که به عنوان سلول های زنده یا هاگ بلعیده می شوند، تولید و ترشح می کنند. یک انتروتوکسین پروتئینی و باعث ایجاد سندرم اسهال می شود. سرولید یک پپتید حلقوی رمزگذاری شده با پلاسمید است که در محصولات غذایی تولید می شود و به عنوان یک سم تشکیل شده مصرف می شود. در سنجش‌های حلقه ایلئال بستن خرگوش، فیلترهای کشت سویه‌های انتروتوکسیژنیک باعث تجمع مایع و همولیتیک، سیتوتوکسیک، درمونکروز و افزایش نفوذپذیری عروقی در پوست خرگوش شد. انتروتوکسین از یک جزء اتصال (B) و دو جزء همولیتیک به نام HBL تشکیل شده است. در شکل اسهالی این بیماری، یک انتروتوکسین سه جزئی غیر همولیتیک به نام NHE شناسایی شده است. انتروتوکسین غیر همولیتیک (NHE) از باسیلوس سرئوس، گیرنده گره مانند پروتئین-3 (NLRP3) التهاب و پیروپتوز را فعال می کند. این منجر به مرگ برنامه ریزی شده سلولی می شود که با فعال شدن کاسپازهای التهابی بافت آلوده آغاز می شود.

B. cereus یک باسیل گرم مثبت کاتالاز مثبت، غیرهوازی اختیاری و تشکیل دهنده هاگ است. با این حال، در برخی موارد می تواند متغیر Gram ظاهر شود. در رنگ آمیزی گرم خون و آگار شکلاتی، B. cereus ظاهر باسیلی یکنواختی دارد. اندازه آنها از 3×0.4 میکرون تا 9×2 میکرون است. کلنی های B. Cereus دارای محیط نامنظم هستند و روی آگار خون گوسفند مات هستند. هنگامی که در آگار زرده تخم مرغ رشد می کند، ناحیه ای از کدورت به دلیل تولید لسیتیناز مشخص می شود. در مایعات بدن، مستقیم یا کمی خمیده به نظر می رسد. می تواند به تنهایی یا به صورت زنجیره ای کوتاه روی لکه های گرم مایع بدن ظاهر شود. ظاهر B. Cereus در مقاطع بافتی می تواند موجودات دراز و رشته ای را نشان دهد. هاگ های شفاف ممکن است وجود داشته باشند یا نباشند.

بیمارانی که از کورتیکواستروئیدهای سیستمیک استفاده می کنند، کسانی که در بیمارستان بستری هستند و مبتلایان به نوتروپنی زمانی که با باکتریمی B. Cereus ترکیب می شوند، پیش آگهی بدی دارند. بیماران مبتلا به بدخیمی های خونی و نوتروپنی، همراه با عفونت های B. Cereus، پیش آگهی بدتری دارند که با رفع نوتروپنی بهبود می یابد. یک سری از بیماران مبتلا به بدخیمی‌های هماتولوژیک زمینه‌ای و باکتریمی B. Cereus نشان دادند که تظاهر علائم اولیه به جای علائم گوارشی، علائم عصبی است. علاوه بر این، آنها اشاره کردند که این عفونت ها مربوط به کاتترهای ورید مرکزی است. از 12 بیمار در این سری موارد، 4 نفر به علت سپتی سمی B. Cereus فوت کردند. آنها به تأخیر در شروع آنتی بیوتیک های مناسب، اختلال عملکرد کبد و شواهدی از درگیری سیستم عصبی مرکزی با پیش آگهی ضعیف و کشنده اشاره کردند. عفونت B. Cereus در دوره نوزادی با وجود درمان به موقع آنتی بیوتیک با نتیجه ضعیف همراه بوده است.

به بیماران باید در مورد اهمیت شستن دست ها برای پیشگیری از این عفونت های باکتریایی آموزش داده شود. همچنین ادبیات لازم در خصوص دریافت، جابجایی، فرآوری و نگهداری مناسب مواد غذایی و فرآورده های غذایی به منظور پیشگیری از ابتلا به آنها ارائه شود.

عفونت باسیلوس سرئوس یک عفونت نسبتاً شایع است. در اکثر موارد، عفونت ها بدون عارضه به خودی خود محدود می شوند و نیازی به درمان دیگری جز مراقبت های حمایتی ندارند. با این حال، عفونت B. Cereus می تواند در بیماران نقص ایمنی و کسانی که دارای عفونت مستقیم بافت چشم پس از ترومای نافذ هستند، شدید شود. این موارد می توانند به سرعت به از دست دادن دائمی بینایی، سپتی سمی و حتی مرگ پیشرفت کنند. شناسایی سریع و درجه بالایی از سوء ظن برای بهبود نتایج مورد نیاز است. داروسازان بالینی می توانند با اطمینان از انتخاب مناسب آنتی بیوتیک ها به تیم پزشکی کمک کنند زیرا B. cereus به طور طبیعی به دو دسته اصلی از آنتی بیوتیک ها مقاوم است. پرستار مراقبت‌های ویژه می‌تواند با برداشتن سریع کاتترهای ورید مرکزی ساکن به حداقل رساندن این عفونت‌ها در افراد دارای نقص ایمنی کمک کند. برای موارد خفیف، پرستار نقش حیاتی در آموزش بیماران در مورد ذخیره سازی مناسب غذا برای جلوگیری از شیوع بیماری ایفا می کند. هماهنگی مراقبتی بین پرستاران، داروسازان و ارائه دهندگان پزشکی باعث کاهش بروز این بیماری و بهبود نتایج برای بیماران بدحال می شود.